امیر مهدی کتانی؛ میترا علی نیا؛ فاطمه رجبی؛ سجاد معتمد منفرد؛ لیلا آقاخانی؛ عباس مسجدی آرانی
چکیده
مقدمه: نتایج مطالعات نشان داده که دلبستگی نا ایمن با رفتارهای پر خطر ارتباط دارد. اما مکانیزم زیربنایی این رابطه بررسی نشده است. از این‌رو، مطالعه‌ی حاضر به منظور بررسی نقش میانجی ظرفیت تاملی در ارتباط بین سبک‌های دلبستگی ناایمن و رفتارهای پر خطر انجام گرفته است. روش‌کار: این مطالعه یک پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونه مورد ...
بیشتر
مقدمه: نتایج مطالعات نشان داده که دلبستگی نا ایمن با رفتارهای پر خطر ارتباط دارد. اما مکانیزم زیربنایی این رابطه بررسی نشده است. از این‌رو، مطالعه‌ی حاضر به منظور بررسی نقش میانجی ظرفیت تاملی در ارتباط بین سبک‌های دلبستگی ناایمن و رفتارهای پر خطر انجام گرفته است. روش‌کار: این مطالعه یک پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه شامل دانشجویان شهر تهران بودند که از بین آنها 329 به صورت نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنیها پرسشنامههای ظرفیت تاملی، سبک‌های دلبستگی ناایمن و پرسشنامه رفتارهای پر خطر را تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها از روش تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان دهندهی اثر مستقیم ظرفیت تاملی بر رفتارهای پرخطر بود. همچنین نقش میانجی ظرفیت تاملی بین سبک‌های دلبستگی و رفتارهای پرخطر معنادار بود. نتیجه گیری: براساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت که دلبستگی ناایمن به همراه ظرفیت تاملی نقش مهمی در شکلگیری رفتارهای پرخطر دانشجویان دارند. به همین دلیل مداخلات رواندرمانی برای پیشگیری از شکلگیری این رفتارهای پرخطر از اهمیت ویژهای برخوردار هستند.
